ابدومینوپلاستی یک روش جراحی زیبایی است که به منظور حذف چربی یا پوست اضافی در منطقه شکم انجام میشود. این جراحی با بازیابی بخشهای سسته شده و تحلیل بافت ماهیچهای شکم، به سفت کردن این ناحیه کمک میکند. هرچند ابدومینوپلاستی ممکن است تأثیر بسزایی در شکل دهی به اندام شما داشته باشد، اما باید توجه داشت که این جراحی به تنهایی منجر به کاهش وزن نمیشود و جایگزینی برای برنامههای ورزشی نمیشود. همچنین، ماندگاری نتایج مثبت حاصل از این جراحی به طور زیادی به برنامههای ورزشی شما بستگی دارد.
هدف از ابدومینوپلاستی، داشتن شکمی سفت و خوش فرم است که یکی از معیارهای تناسب اندام به شمار میآید. تقریباً همه افراد تلاش میکنند تا با ورزش و کنترل وزن به این هدف دست یابند. اما در برخی موارد حتی با انجام این روشها، نمیتوان به زیبایی و تناسب اندام رسید. حتی افرادی با وزن نسبتاً کم نیز ممکن است با مشکلات شکم بروز کنند. در جراحی ابدومینوپلاستی، پزشک پوست و چربی اضافی را حذف کرده و روی ماهیچهها اثر میگذارد. میزان سختی یا آسانی این جراحی به طور کامل به میزان پوست و چربی اضافی بستگی دارد. در این جراحی ممکن است برای افزایش اثریخشی و کاهش چاقی شکم از لیپوساکشن نیز استفاده شود.
پوست شل شده: زمانی که پوست شکم به دلیل بارداری یا افزایش وزن به شدت کشیده شده و حتی با ورزش و کاهش وزن به حالت اولیه برنمیگردد، ابدومینوپلاستی میتواند گزینهای مناسب باشد.
چین شکمی: حالت چین شکمی، که به دلیل پوست اضافی به شکل تاخوردگی در منطقه شکم ظاهر میشود، میتواند با ابدومینوپلاستی بهبود یابد.
آویزان بودن شکم: در برخی موارد، پوست شکم به سمت پایین آویزان میشود که این وضعیت نیاز به اقدام جراحی مانند ابدومینوپلاستی را ایجاب میکند.
اخم کردن ناف: وجود نافی که به شکل اخم درآمده باشد و نشاندهنده وجود پوست اضافی، شل یا چربی باشد، نیاز به اقدام جراحی ممکن میکند. این موضوع میتواند با ابدومینوپلاستی بهبود یابد.
دو حبابی یا دو تکه شدن شکم: زمانی که شکم به حالت دوبخشی درآمده و یک قسمت بالای ناف و دیگری در پایین آن قرار گرفته باشد، ابدومینوپلاستی میتواند به عنوان راهکار مناسب مطرح شود.
ابدومینوپلاستی کامل: برای بیمارانی که اخیراً وزن زیادی از دست دادهاند یا زنانی که پس از بارداری دچار چربی اضافی، سستی و ضعف ماهیچهها شدهاند، از این روش استفاده میشود. در این روش، دو برش متفاوت ایجاد میشود.
مینی ابدومینوپلاستی: این روش جهت برداشتن مقدار کمی از پوست و چربی اضافی به کار میرود. در مینی ابدومینوپلاستی، برش کمتری نسبت به ابدومینوپلاستی کامل صورت میگیرد.
ابدومینوپلاستی آندوسکوپی: این تکنیک با ایجاد چندین برش کوچک به صورت آندوسکوپی، حداقل زخم ممکن را ایجاد میکند. برای بیمارانی که شکم بیرون زده و مقدار کمی پوست اضافی دارند، مناسب است.
ابدومینوپلاستی فلور دی لیس یک نوع جراحی زیبایی شکم است که به دلیل تهاجمی بالا، بیشتر برای بیمارانی که وزن زیادی از دست دادهاند و پوست اضافی دارند، مناسب است. این روش شامل ایجاد سه برش در اطراف ناف، در سرتاسر خط بیکینی، و یک برش عمودی در وسط معده میشود.
تصمیم به اجرای ابدومینوپلاستی یا تامی تاک کاملاً به انتخاب شخص بستگی دارد و باید با توجه به موارد زیر در نظر گرفته شود:
هرچند که ابدومینوپلاستی میتواند به اهداف زیبایی نزدیک کند، اما این عمل معمولاً جزء جراحیهای ضروری نمیشود. بنابراین، شخص باید به دقت عوارض احتمالی را در نظر بگیرد و تصمیم به انجام این جراحی را با آگاهی کامل اتخاذ کند.
مرحله اول – بیهوشی: استفاده از داروهای مناسب برای بیهوشی به منظور راحتی در طول جراحی.
مرحله دوم – برش جراحی: ایجاد سه برش در اطراف ناف، در سرتاسر خط بیکینی، و یک برش عمودی در وسط معده.
مرحله سوم – بستن برشها: به هم آوردن پوست با استفاده از بخیهزدن، چسب مخصوص پوست، تسمه زخم، یا کلیپس جراحی.
مرحله چهارم – ملاحظه نتایج: مشاهده نتایج مثبت جراحی و تحقق از تخت شدن و محکم شدن بافت شکم.
1. اسکارهای قابل مشاهده: در بیماران پس از ابدومینوپلاستی، اسکارهای قابل مشاهده (توجه) در ناحیه جراحی باقی میمانند. اسکار اصلی معمولاً به صورت اریب در قسمت پایین شکم و در اطراف (دور) ناف ایجاد میشود. نوع و محل ایجاد اسکار ممکن است بسته به نوع جراحی و مشکلات شخصی بیمار متغیر باشد.
2. پوشش زیر لباس: پوشاندن اسکارها زیر لباس یکی از اهداف جراح است تا ظاهر جراحی در زیر لباس بیمار قابل مشاهده نباشد. این موضوع نیاز به مشورت با جراح قبل از جراحی دارد و باید بیمار با نتایج این پوشاندگی آگاه شود.
3. بیحسی موقت: بعد از جراحی، بیمار ممکن است در قسمت پایین شکم به طور موقتی با بیحسی روبهرو شود. این بیحسی ممکن است در طول زمان بهبود یابد، اما گاهی اوقات دائمی نیز باقی میماند.
4. تورم: تورم بالای اسکار ممکن است در مراحل اولیه پس از جراحی به وجود بیاید. این تورم معمولاً ناشی از جمعشدن مایع میان بافتی است و به طور طبیعی از کشاله ران کشیده میشود. بیماران باید در مورد این تورم با جراح خود مشورت کرده و آگاهی یابند.